മൈര്

പണ്ടൊക്കെ എല്ലാരും മൈര് മൈര്  ആയിരുന്നു
പിന്നെ
കാലം മാറി കഥ മാറി
കാലാവസ്ഥ എങ്ങും മാറി
ജോക്കി ഇട്ട മനസ്സുകൾക്ക്
ഫക്ക് ഫക്ക് ആയി

എങ്കിലും എനിക്കെന്റെ പഴയ മൈരാണിഷ്ടം
എന്റെ ശ്രേഷ്ഠ മൈര് 

ഇൻസുലിൻ

ഉറവ  വറ്റിയ  വിരലുകള്‍ പിഴിഞ്ഞ്  രക്തവും കഭ വും പ്രണയിച്ച ജീവന്റെ ദാഹശമിനിയിൽ  മുക്കി ഇത്തിരി പോന്നോളം ഓർമ്മകൾ പ്രണയിക്കുന്ന വരികൾ എഴുതുവാൻ ആഗ്രഹം
എങ്കിലും
കിടക്കയിൽ  ഉറങ്ങുന്ന ഇൻസുലിൻ സൂചികൾ തരുന്ന മധുരമായ വേദന പറയുന്നു
"മുറിവുകൾ  ഉണങ്ങാത്ത ഞരമ്പുകൾ പാവമല്ലേ ..
കൊത്തി നുറുക്കുവാൻ ഇനി എത്ര കാലം ബാക്കി "

കൈനീട്ടം

കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച  കണ്ണന് കാണിക്ക ഇടാൻ വല്ല്യമാമ ഒരു പത്തിന്റെ തുട്ടു തന്നിരുന്നു. തിരക്കിന്റെ ഇടയിൽ ആ കാര്യം അങ്ങ് മറന്നു. 

ഇന്ന് വെളുപ്പിനെ ജോലീം കഴിഞ്ഞു നമ്മുടെ സ്വന്തം ആന വണ്ടിയുടെ പുറകിൽ ഇങ്ങനെ കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി വരുകയായിരുന്നു .മേടമാസത്തിലെ സുഖമുള്ള പുലർകാല കാറ്റും വണ്ടിയുടെ താരാട്ടും കൂടി ആയപ്പോൾ  ചെറുതായൊന്നു മയങ്ങി 

കുറച്ചു അങ്ങോട്ട്‌ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാലിൽ ഒരു തട്ട്, ഞെട്ടി ഉണർന്നപ്പോൾ ഒരു ചുന്ദരി കുഞ്ഞു വാവ അച്ഛന്റെ മടിയിൽ  ഇരുന്നു കുറുമ്പ് കാട്ടി കളിക്കുന്നു 

പുത്തൻ പച്ച പട്ടു പാവാടയും ചന്ദന കുറിയും ഒക്കെ ഇട്ടു കുഞ്ഞിപെണ്ണു  കണ്ണനെ കാണാൻ പോകുന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആണ് 

വല്ല്യമാമേ ക്ഷമിക്കണം 

ആ പത്തിന്റെ തുട്ടു ഞാൻ ഇവൾക്ക് കൊടുക്കുവ . 

ഈ വർഷത്തെ ആദ്യ കൈനീട്ടം ...

വൈക്കം കായലിൽ വീണ്ടും ഒള്ളം തുള്ളുമ്പോൾ

വൈക്കം കായിലിൽ ഓളം തുള്ളുമ്പോൾ 

ഓർത്തു ഞാനെന്റെ ഓമലെ 

നിന്റെ ചുണ്ടിലെ ചന്ദ്രിക പുഞ്ചിരി 

കണ്ടത് പോലൊരു മിന്നായം 

കടത്തു ഞാനൊന്നു അടുപ്പിച്ചപ്പോൾ 

കരയ്ക്ക്‌ നിന്നൊരു  സുന്ദരി 

നിന്ടെ കവിള് ഞാനന്ന് കവർന്നെടുതൊരു

കനവു കണ്ടൊരു കാലം 

കടകണ്ണ് കൊണ്ടെൻ കരിമ്പ്‌ തോട്ടത്തിൽ 

മദിച്ചു ഉണർത്തിയ കള്ളി പെണ്ണെ 

തിരിച്ചു നിന്നൊരാ മഴയുടെ ചോട്ടിൽ 

മനസ്സ് ഒളിപ്പിച്ച മോഹ പെണ്ണെ 

വൈക്കം കായിലിൽ ഓളം തുള്ളുമ്പോൾ 

ഓർത്തു ഞാനെന്റെ ഓമലെ 

നിന്റെ ചുണ്ടിലെ ചന്ദ്രിക പുഞ്ചിരി 

കണ്ടത് പോലൊരു മിന്നായം